گزینه های زیادی برای انتخاب کفش وجود دارد، اما هر کفشی برای تردمیل مناسب نیست. پس باید به نکاتی پیش از خرید کفش توجه داشت.

 

پس از خرید تردمیل، هموار یکی از سوالاتی که ذهن بسیاری از ورزشکاران را درگیر می کند، این است که آیا با همین کفش هایی که تا کنون ورزش می کردیم، امکان راه رفتن یا دویدن بر روی تردمیل وجود دارد یا خیر.

پاسخ سوال این است که گزینه های زیادی برای پوشیدن کفش مناسب تردمیل وجود دارد، اما هر کفشی برای هر شخصی مناسب نیست، زیرا شکل و وضعیت پاهای هر فرد با فرد دیگر متفاوت است. شاید آنچه که ابتدا به ذهن شما برسد، این است که پاهای خود را اندازه گیری کنید یا از یک فروشگاه کفش حرفه ای مشاوره بگیرید، اما در اینجا چند نکته اساسی وجود دارد که به شما کمک می کند انتخاب بسیار بهتری داشته باشید :

 

چگونه کفش مناسب تردمیل برای دویدن پیدا کنیم؟

 

1. مدل تمرینی خود را بشناسید

 

راه رفتن روی تردمیل با دویدن متفاوت است و ممکن است یک کفش برای هر دو فعالیت کارایی نداشته باشد. بهترین کار این است که ورزشکاران نوع حرکاتی را که در طول تمرین روی تردمیل انجام می دهند، بدانند.

دویدن روی تردمیل حرکتی بسیار متفاوت با دویدن روی زمین است و ضربات بسیار بالاتری به خصوصا توپ کف پا (استخوان دایره ای شکل زیر انگشت شست) و همچنین پاشنه پا وارد می شود. کفش‌هایی که برای تمرین روی تردمیل پوشیده می‌شوند، برای جلوگیری از آسیب، باید بالشتک مناسبی داشته باشند.

 

2. پاهای خود را بشناسید

 

هر ورزشکاری که مشکل پا دارد، باید قبل از خرید کفش مخصوص دویدن یا پیاده روی با متخصص پا صحبت کند، زیرا پوشیدن کفش نامناسب می تواند باعث آسیب و بدتر شدن مشکلات پا شود. هنگام خرید کفش برای ورزش برای اولین بار، ایده خوبی است که پای خود را در فروشگاهی که متخصص کفش های ورزشی است، اندازه گیری کنید.

 

 

کارمندان فروشگاه می توانند هر پا را به درستی اندازه گیری کنند و مشکلات راه رفتن را حل کنند. سه نوع رایج پا وجود دارد که عبارتند از :

پاهای معمولی – اکثر افراد دارای پاهای طبیعی و معمولی هستند و بیشترین گزینه برای انتخاب کفش، برای افراد با پاهای طبیعی وجود دارد.

صافی کف پا – افرادی که کف پای صاف دارند و کف پای آنها قوس ندارند. در واقع کف پای صاف به این مفهوم است که از انگشت شست پا تا پاشنه انحنای قابل مشاهده ای ندارد. افراد صاف پا هنگام راه رفتن یا دویدن تمایل دارند پاهای خود را به سمت داخل بچرخانند و باید کفش هایی بپوشند که وضعیت پاهایشان را تثبیت کند.

قوس بلند یا کف پای گود – افراد دارای قوس بلند پا نیاز به مراقبت ویژه دارند، زیرا دویدن اغلب باعث افتادن این افراد می شود. ورزشکاران با قوس بلند پا معمولاً هنگام دویدن پاهای خود را به سمت بیرون می چرخانند. آنها به کفش هایی نیاز دارند که ضربه را جذب کرده و انعطاف پذیر باشند.

 

3. وزن

 

کفش‌هایی که برای پیاده‌روی یا دویدن طراحی شده‌اند، باید سبک باشند تا ورزشکار به راحتی حرکت کند. مشکل کفش های بسیار سبک این است که دارای بالشتک بسیار کمی هستند. هر ورزشکاری باید کفش های متنوعی را امتحان کند تا تعادل کامل خود را بین وزن کفش و بالشتکی که ایجاد می کند، پیدا کند.

 

4. بالشتک

 

اکثر افرادی که روی تردمیل می دوند، فشار بیشتری به پاشنه پای خود وارد می کنند تا انگشت پا، بنابراین برای کاهش تاثیر دویدن بر روی تردمیل، به بالشتک بیشتری در ناحیه پاشنه کفش آنها نیاز است.

 

 

مقدار مناسب بالشتک از وضعیت دویدن هر ورزشکار حمایت می کند و به آنها کمک می کند تا روز بعد دچار درد نشوند. دوندگانی که درد ندارند، به احتمال زیاد به برنامه ورزشی روزانه پایبند هستند.

 

5. راحتی

 

بهترین کفش ها آنهایی هستند که ورزشکار به راحتی و بدون مشکل با آنها ورزش نماید. راه رفتن یا دویدن با کفش های ناراحت کننده می تواند منجر به آسیب شود. همچنین قطعا اگر در حین ورزش احساس ناخوشایندی داشته باشید، انگیزه های شما برای ادامه آن ورزش روز به روز کمرنگ تر خواهد شد.

شاید باید کلی تلاش کنید تا بهترین و راحت ترین کفش را برای خود پیدا کنید، اما داشتن کفشی که مناسب باشد و پاهای شما در آن احساس خوبی داشته باشد، ارزش این زحمت را دارد.

طبق مطالعه ای که توسط Eneslow، مرکز راحتی پا انجام شد، یک فرد آمریکایی به طور متوسط حدود 11 جفت کفش دارد و سه جفت از آن ها را به دلیل ناراحتی نمی پوشد. بهترین کفش برای ورزش، کفش هایی است که دونده یا واکر با آن احساس راحتی کند و علاقه مند به پوشیدن آن باشد.

 

6. انعطاف پذیری

 

اگر کفش های ورزشی به اندازه کافی انعطاف پذیر نباشند، ممکن است ورزشکار با مشکلاتی مانند شین اسپلینت مواجه شود. شین اسپلینت(درد جلوی ساق پا) دردی است که در اثر ورزش، به دلیل استفاده بیش از حد از عضلات در قسمت جلویی ساق پاها ایجاد می‌شود. این وضعیت به نام سندرم استرس تیبیای میانی نیز نامیده می‌شود.

 

 

کفش های مناسب برای دویدن نباید در قسمت قوس کفش خم شوند، بلکه باید در قسمت توپی پا خم شوند. کفش ها نیز باید در صورت پیچاندن با دست قابلیت پیچیدن داشته باشند.

پیدا کردن تعادل بین استحکام و انعطاف پذیری هر کفش برای تولیدکنندگان دشوار است، زیرا وضعیت هر پا متفاوت است. کفش‌های تمرینی متقاطع معمولاً برای انواع فعالیت‌ها بهترین هستند، اما ممکن است بهترین کفش برای دویدن یا پیاده‌روی نباشند.

 

7. دویدن پابرهنه

 

دویدن با پای برهنه یک فعالیت محبوب است، اما دویدن با پای برهنه روی تردمیل می تواند خطرناک باشد، زیرا بیشتر تردمیل ها بر اثر اصطکاک حرکت تسمه گرما تولید می کنند.

دویدن با پای برهنه روی تردمیل همچنین می‌تواند باعث شود که دوندگان انگشتان پا را در جایی که کمربند با جلوی دستگاه برخورد می‌کند، قرار دهند. این اتفاق دردناک است و می تواند باعث آسیب شود. بروز تاول ها در پا یکی دیگر از مشکلات رایج افرادی است که با پای برهنه روی تردمیل می دوند.

 

8. بودجه

 

هنگام خرید کفش ورزشی، بودجه نباید مهم‌ترین گزینه مورد توجه باشد، اما برای اکثر افراد مهم است که کفش‌های با کیفیت را با کمترین قیمت ممکن پیدا کنند. خرید از طریق مقایسه ایده خوبی است و اینترنت منبع خوبی برای انجام این کار است.

 

 

خریداران باید کفش های موجود در فروشگاه ها را امتحان کنند تا بدانند کدام کفش بیشتر  با پای آن ها همخوانی دارد و راحت ترین است. به یاد داشته باشید که کفش ها پس از 300 تا 500 مایل پوشیدن باید تعویض شوند.

نکته بسیار مهم که شاید خیلی ها ندانند، این است که بهتر است در ساعات بعدازظهر کفش بخرید، زیرا طبیعی است که پاها در طول روز کمی ورم می کنند. کفش های خیلی تنگ می توانند باعث ایجاد تاول و ناراحتی شوند.

پوشیدن دقیقا همان جوراب‌هایی که هنگام ورزش می‌پوشید، در هنگام انتخاب و خرید کفش به شما کمک می‌کند تا اطمینان حاصل کنید که کفش‌ها در زمان پوشیدن آن‌ها برای تمرین مناسب هستند.